Australië wat ben je mooi!
Door: Joep van Dorst
Blijf op de hoogte en volg Joep
02 Juni 2014 | Australië, Gerringong
Na een aantal weken verstek te laten gaan hier dan weer een verslagje. Dit zal hoogst waarschijnlijk de laatste zijn want de volgende keer zal ik alles zelf kunnen vertellen want over 1.5 ben ik alweer in Nederland!
Sinds de laatste keer heb ik natuurlijk, zoals jullie al wel gewend zijn van mij, weer veel meegemaakt. Ik zal bij het begin beginnen.
In het laatste verslagje vertelde ik dat ik was gaan canyoningen. Omdat dit zo goed bevallen was hebben wij dit nog eens gedaan. Echter was het water ijs en ijs koud dus zijn wij snel door de Canyon heen gegaan. Op het eind moest er weer een uitweg gevonden worden. Er was niks geen pad of iets dergelijks alleen meters hoge stuiken en bomen waardoor een weg gevonden moest worden op richtingsgevoel. Gelukkig zit dat wel goed bij mij en heb ik ons veilig naar de auto kunnen brengen. Om deze dag wat warmer af te sluiten werd er het plan gemaakt om te dineren op het strand met een vuurtje. En als er een plan is dan wordt deze ook meestal uitgevoerd. Na een tijdje kwamen er nog wat meer mensen bij. Deze hadden een vuurstok. Ik weet niet echt hoe je het uit moet leggen maar de uiteindes van die stok staan in de fik en dan zwaaien ze daar mee. Dat was natuurlijk erg vet om te zien! En als een echte pyromaan moest ik dit natuurlijk ook proberen!
Tussen al deze leuke activiteiten door heb ik mijn stage opdrachten ingeleverd die beoordeeld zijn met 2 negens en een 8.5. Dus dat was wel ff een mooie opsteker! Daarbij heb ik ook mijn scriptie ingeleverd (10 juni hoor ik of ik mag afstuderen).
Dan nemen we even een sprong in de tijd naar 5 mei. Op deze dag werd Sydney bezocht. Zo hebben we onder andere een het Sydney opera huis gezien, de Harbor bridge en Manley Beach. Ook hebben wij een lekker duveltje gedronken in het Belgisch bier café. Op Manley Beach worden super veel surf wedstrijden gehouden en het is een populair strand. En dat was ook wel te zien want het was er zwart van de surfers in de zee. ’s Avonds zijn wij naar het BANFF Film festival geweest. Hier worden 3 uur lang verschillende films afgespeeld die te maken hebben met outdoor sporten. Vooraf kon jij hier je naam en gegevens op een papiertje schrijven om je aan te melden. Wat ik niet wist was dat je hiermee een prijs kon winnen. In de pauze werden de prijzen verdeelt. Vooraf zei ik nog tegen de persoon die naast mij zat, ik win toch nooit iets.. De hand van de presentator ging in de zak en hij haalde er een briefje uit. Zijn gezicht werd een beetje bleekjes, hij had de moeilijkste naam van de avond gekozen: jooieep ven doost. Dat is Australisch voor Joep van Dorst. Dus ik mocht naar beneden komen om mijn prijs op te halen. De prijs was een boek van 500 pagina’s die ik met mijn leestempo over 2 jaar uit zal hebben. Maar het boek was gesigneerd, ofja dat zeiden ze, er staat een T en een L in. Dat had ik ook makkelijk daarin kunnen zetten ;) Maar het boek was niet alles want ik had ook nog een reis cheque gewonnen van $300. De volgende dagen was ik al aan het fantaseren wat ik met die $300 kon doen. Maar naar de cheque nog eens aandachtig bestudeert te hebben kwam het addertje naar boven. Ik moet eerst $3500 besteden voordat de cheque geldig is.. Jammer dus!
Dat Australië een land apart is dat weten jullie misschien al wel, maar sommige mensen?! Zo hadden wij voor een aantal dagen een geit als huisdier. Compleet met scherpe horens en een arrogant karakter, want als je hem een verkeerde blik gaf dan had je zo een hoorn in je kuit, of erger nog, een beetje hoger…
Verder heb ik hier een nieuwe tafel gebouwd en voor de sustainbility gezorgd door een regen water tank te bouwen. Om de mensen hier een beetje te laten proeven van de Nederlandse sferen had ik een Nederlandse avond georganiseerd met Nederlandse les, en Nederlandse gerechten zoals een boeren pannenkoek.
De winter is inmiddels al begonnen hier en het is ook al echt wat kouder aan het worden. De temperatuur zakt zelfs al naar de 15 graden. Dus het wordt tijd dat de t shirts plaats maken voor lange mouwen.
Ook heb ik nog een aantal dagen een kamp gedraaid in Tallong. Hier kregen wij 60 kinderen van 8 jaar onder onze hoeden. Met deze kinderen hebben wij onder andere een les van Aboriginals gehad die vertelden over hun manier van leven, het jagen en het muziek maken op de Digeridoo (Alleen mannen mogen dit instrument bespelen). Ook moesten de kinderen leren hoe een kaart te lezen en zelf te navigeren tijdens een hike. Als laatst hebben wij ook nog een low-rope parcours gedaan en een beetje gebolderd. En voor wij het wisten was het alweer voorbij!
Afgelopen woensdag was het de eerste van de drie wedstrijden van de state of origin. Dat is een Rugby union wedstrijd tussen New South Wales en Queensland. Deze eerste wedstrijd hebben wij gekeken in de pub met veel andere mensen. Deze mensen wisten wel wat schreeuwen was en gelukkig voor hun had NSW deze wedstrijd gewonnen.
Vrijdag was het begin van een flinke reis. Ik moest op vrijdag mijn resultaten van mijn onderzoek terugbrengen en bespreken in Katoomba. Dat was ongeveer 3 uur rijden. Na alle afspraken afgehandeld te hebben heb ik bij een collega van Lands Edge geslapen. Hier hebben we ook nog bij het vuur gezeten en weer rugby union gekeken.
De volgende ochtend zijn we een rondje gaan rijden met de auto om te kijken naar waar de bosbranden waren geweest. Hun achtertuin werd net niet bereikt door het vuur 6 maanden geleden. Gedurende het rondje werd al wel duidelijk wat de schade was. Er waren zoveel lege plekken, en plat gebrande huizen. Dat was heel indrukwekkend om te zien.
Heel lang kon ik niet blijven want de volgende activiteit stond al op het programma. Ik moest vanuit The Blue Mountains naar Canberra. Dat is nog eens 3 uur rijden. Daar heb ik Rik opgezocht (uit Zevenbergen) en zijn we naar een Rugby wedstrijd gaan kijken. Op zondag zijn we nog naar het oorlog en herdenking museum geweest. Ook dat was erg indrukwekkend!
Net na de middag vertrok ik weer richting Gerringong. Uiteindelijk had ik in 3 dagen tijd ruim 880 km afgelegd.
De komende week zal een week zijn met gemengde gevoelens. Het zal erg moeilijk worden om hier afscheid te nemen van iedereen. Maar ik kijk er ook erg naar uit om weer terug naar Nederland te gaan en bepaalde mensen weer te zien. Maar voordat het zover is worden er nog leuke dingen gedaan. Zo ga ik nog walvis en dolfijn spotten, speer en harpoen vissen, zeilen en heb ik zondag een afscheidsfeestje.
Tot over 1.5 week!
Sinds de laatste keer heb ik natuurlijk, zoals jullie al wel gewend zijn van mij, weer veel meegemaakt. Ik zal bij het begin beginnen.
In het laatste verslagje vertelde ik dat ik was gaan canyoningen. Omdat dit zo goed bevallen was hebben wij dit nog eens gedaan. Echter was het water ijs en ijs koud dus zijn wij snel door de Canyon heen gegaan. Op het eind moest er weer een uitweg gevonden worden. Er was niks geen pad of iets dergelijks alleen meters hoge stuiken en bomen waardoor een weg gevonden moest worden op richtingsgevoel. Gelukkig zit dat wel goed bij mij en heb ik ons veilig naar de auto kunnen brengen. Om deze dag wat warmer af te sluiten werd er het plan gemaakt om te dineren op het strand met een vuurtje. En als er een plan is dan wordt deze ook meestal uitgevoerd. Na een tijdje kwamen er nog wat meer mensen bij. Deze hadden een vuurstok. Ik weet niet echt hoe je het uit moet leggen maar de uiteindes van die stok staan in de fik en dan zwaaien ze daar mee. Dat was natuurlijk erg vet om te zien! En als een echte pyromaan moest ik dit natuurlijk ook proberen!
Tussen al deze leuke activiteiten door heb ik mijn stage opdrachten ingeleverd die beoordeeld zijn met 2 negens en een 8.5. Dus dat was wel ff een mooie opsteker! Daarbij heb ik ook mijn scriptie ingeleverd (10 juni hoor ik of ik mag afstuderen).
Dan nemen we even een sprong in de tijd naar 5 mei. Op deze dag werd Sydney bezocht. Zo hebben we onder andere een het Sydney opera huis gezien, de Harbor bridge en Manley Beach. Ook hebben wij een lekker duveltje gedronken in het Belgisch bier café. Op Manley Beach worden super veel surf wedstrijden gehouden en het is een populair strand. En dat was ook wel te zien want het was er zwart van de surfers in de zee. ’s Avonds zijn wij naar het BANFF Film festival geweest. Hier worden 3 uur lang verschillende films afgespeeld die te maken hebben met outdoor sporten. Vooraf kon jij hier je naam en gegevens op een papiertje schrijven om je aan te melden. Wat ik niet wist was dat je hiermee een prijs kon winnen. In de pauze werden de prijzen verdeelt. Vooraf zei ik nog tegen de persoon die naast mij zat, ik win toch nooit iets.. De hand van de presentator ging in de zak en hij haalde er een briefje uit. Zijn gezicht werd een beetje bleekjes, hij had de moeilijkste naam van de avond gekozen: jooieep ven doost. Dat is Australisch voor Joep van Dorst. Dus ik mocht naar beneden komen om mijn prijs op te halen. De prijs was een boek van 500 pagina’s die ik met mijn leestempo over 2 jaar uit zal hebben. Maar het boek was gesigneerd, ofja dat zeiden ze, er staat een T en een L in. Dat had ik ook makkelijk daarin kunnen zetten ;) Maar het boek was niet alles want ik had ook nog een reis cheque gewonnen van $300. De volgende dagen was ik al aan het fantaseren wat ik met die $300 kon doen. Maar naar de cheque nog eens aandachtig bestudeert te hebben kwam het addertje naar boven. Ik moet eerst $3500 besteden voordat de cheque geldig is.. Jammer dus!
Dat Australië een land apart is dat weten jullie misschien al wel, maar sommige mensen?! Zo hadden wij voor een aantal dagen een geit als huisdier. Compleet met scherpe horens en een arrogant karakter, want als je hem een verkeerde blik gaf dan had je zo een hoorn in je kuit, of erger nog, een beetje hoger…
Verder heb ik hier een nieuwe tafel gebouwd en voor de sustainbility gezorgd door een regen water tank te bouwen. Om de mensen hier een beetje te laten proeven van de Nederlandse sferen had ik een Nederlandse avond georganiseerd met Nederlandse les, en Nederlandse gerechten zoals een boeren pannenkoek.
De winter is inmiddels al begonnen hier en het is ook al echt wat kouder aan het worden. De temperatuur zakt zelfs al naar de 15 graden. Dus het wordt tijd dat de t shirts plaats maken voor lange mouwen.
Ook heb ik nog een aantal dagen een kamp gedraaid in Tallong. Hier kregen wij 60 kinderen van 8 jaar onder onze hoeden. Met deze kinderen hebben wij onder andere een les van Aboriginals gehad die vertelden over hun manier van leven, het jagen en het muziek maken op de Digeridoo (Alleen mannen mogen dit instrument bespelen). Ook moesten de kinderen leren hoe een kaart te lezen en zelf te navigeren tijdens een hike. Als laatst hebben wij ook nog een low-rope parcours gedaan en een beetje gebolderd. En voor wij het wisten was het alweer voorbij!
Afgelopen woensdag was het de eerste van de drie wedstrijden van de state of origin. Dat is een Rugby union wedstrijd tussen New South Wales en Queensland. Deze eerste wedstrijd hebben wij gekeken in de pub met veel andere mensen. Deze mensen wisten wel wat schreeuwen was en gelukkig voor hun had NSW deze wedstrijd gewonnen.
Vrijdag was het begin van een flinke reis. Ik moest op vrijdag mijn resultaten van mijn onderzoek terugbrengen en bespreken in Katoomba. Dat was ongeveer 3 uur rijden. Na alle afspraken afgehandeld te hebben heb ik bij een collega van Lands Edge geslapen. Hier hebben we ook nog bij het vuur gezeten en weer rugby union gekeken.
De volgende ochtend zijn we een rondje gaan rijden met de auto om te kijken naar waar de bosbranden waren geweest. Hun achtertuin werd net niet bereikt door het vuur 6 maanden geleden. Gedurende het rondje werd al wel duidelijk wat de schade was. Er waren zoveel lege plekken, en plat gebrande huizen. Dat was heel indrukwekkend om te zien.
Heel lang kon ik niet blijven want de volgende activiteit stond al op het programma. Ik moest vanuit The Blue Mountains naar Canberra. Dat is nog eens 3 uur rijden. Daar heb ik Rik opgezocht (uit Zevenbergen) en zijn we naar een Rugby wedstrijd gaan kijken. Op zondag zijn we nog naar het oorlog en herdenking museum geweest. Ook dat was erg indrukwekkend!
Net na de middag vertrok ik weer richting Gerringong. Uiteindelijk had ik in 3 dagen tijd ruim 880 km afgelegd.
De komende week zal een week zijn met gemengde gevoelens. Het zal erg moeilijk worden om hier afscheid te nemen van iedereen. Maar ik kijk er ook erg naar uit om weer terug naar Nederland te gaan en bepaalde mensen weer te zien. Maar voordat het zover is worden er nog leuke dingen gedaan. Zo ga ik nog walvis en dolfijn spotten, speer en harpoen vissen, zeilen en heb ik zondag een afscheidsfeestje.
Tot over 1.5 week!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
